زمینه های کاربردی و خواص چدن داکتیل

تجزیه و تحلیل ترکیب تولید

از منظر ساختار تولید، تولید آهن داکتیل تحت سلطه ماتریس فریت است که 60 درصد از کل تولید را به خود اختصاص می دهد، در حالی که ماتریس پرلیت از نزدیک دنبال می شود و جایگاهی را اشغال می کند. علاوه بر این، ماتریس مخلوط فریت و پرلیت نیز نسبت قابل توجهی را به خود اختصاص می دهد. این سه با هم تقریباً 95 درصد از کل تولید آهن داکتیل را تشکیل می دهند که موقعیت غالب این دو ماتریس را در تولید آهن داکتیل نشان می دهد.

تجزیه و تحلیل خواص مکانیکی عالی

دلیل اصلی اینکه چدن داکتیل می تواند در میان بسیاری از مواد متمایز شود در خواص مکانیکی منحصر به فرد آن نهفته است. به معنای سنتی نقطه تسلیم ندارد و منحنی تنش-کرنش ویژگی‌های گرادیان پیوسته بالاتر از حد متناسب را نشان می‌دهد. این ویژگی از رفتار منحصربه‌فرد گوی‌های گرافیت تحت تنش ناشی می‌شود: وقتی تنش از حد الاستیک فراتر می‌رود، اگرچه گوی‌های گرافیت بخشی از ماتریس به نظر می‌رسند، اما در واقع دیگر تغییر شکل نمی‌دهند و شکاف‌هایی در جهت طولی ایجاد می‌کنند و در نتیجه حجم افزایش می‌یابد. ، و این انبساط نمی تواند با فشرده سازی جانبی جبران شود.

مقایسه عملکرد با سایر مواد

چدن خاکستری: به طور سنتی، تنها مقاومت کششی به عنوان شاخص عملکرد استفاده می شود و بالاترین درجه دارای استحکام کششی محدود (فقط 350 مگاپاسکال) است. در مقابل، چدن داکتیل هم از نظر استحکام و هم در انعطاف پذیری مزایای قابل توجهی را نشان می دهد.

چدن چکش خوار: اگرچه دارای شاخص های پلاستیسیته است، چه از نوع سیاه هسته ای، چه پرلیت و چه آهن چکش خوار با هسته سفید، خواص مکانیکی جامع آن به خوبی چدن شکل پذیر نیست.

فولاد ریخته‌گری و فولاد سازه‌ای: اگرچه عملکرد عالی در ازدیاد طول پس از شکست و چقرمگی ضربه دارد، استحکام تسلیم به خوبی چدن داکتیل نیست و برتری چدن داکتیل را در کاربردهای خاص بیشتر نشان می‌دهد.