خواص مکانیکی چدن داکتیل

چدن داکتیل که به آن چدن گره‌دار یا چدن گرافیت کروی (SG) نیز می‌گویند، یک ماده واحد نیست، بلکه بخشی از گروهی از مواد است که می‌توان از طریق کنترل ریزساختار، طیف وسیعی از خواص را تولید کرد. چدن ندولار گرافیت گره‌ای را از طریق کروی شدن و عملیات تلقیح به دست می‌آورد که به طور موثر خواص مکانیکی چدن، به ویژه انعطاف‌پذیری و چقرمگی را بهبود می‌بخشد تا استحکام بالاتری نسبت به فولاد کربنی به دست آورد. چدن گره ای یک ماده چدنی با مقاومت بالا است. خواص جامع آن به فولاد نزدیک است. بر اساس خواص عالی خود، چدن داکتیل با موفقیت برای ریخته گری اجزای نیروهای پیچیده، استحکام، چقرمگی و مقاومت در برابر سایش استفاده شده است. چدن ندولار به سرعت تبدیل به یک ماده چدنی شده است که بعد از چدن خاکستری در رتبه دوم قرار دارد و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. به اصطلاح "آهن جایگزین برای فولاد" عمدتاً به آهن داکتیل اشاره دارد. چدن داکتیل اغلب برای تولید قطعات میل لنگ و میل بادامک برای خودروها، تراکتورها و موتورهای احتراق داخلی و همچنین دریچه های فشار متوسط ​​برای ماشین آلات عمومی استفاده می شود.

مشخصه مشترک چدن داکتیل شکل گرافیت است. در چدن های داکتیل، گرافیت مانند آهن خاکستری به صورت گره ای است نه پولکی. شکل تیز تکه های گرافیت باعث ایجاد نقاط تمرکز تنش در ماتریس فلزی و شکل گرد گره ها کمتر می شود، بنابراین از ایجاد ترک جلوگیری می کند و شکل پذیری افزایش یافته ای را ایجاد می کند که نام آلیاژ را به خود می دهد. تشکیل گره‌ها با افزودن عناصر گره‌زا، معمولاً منیزیم (توجه داشته باشید که منیزیم در دمای 1100 درجه سانتی‌گراد می‌جوشد و آهن در دمای 1500 درجه سانتی‌گراد ذوب می‌شود) و در حال حاضر کمتر سریم (معمولاً به شکل میشمتال) ایجاد می‌شود. از تلوریم نیز استفاده شده است. ایتریوم، اغلب جزئی از فلز Misch، نیز به عنوان یک گره ساز احتمالی مورد مطالعه قرار گرفته است.