که در ریخته گری سرمایه گذاری,یک شکل یا ماکت (معمولاً خارج از موم) تشکیل شده و در داخل یک استوانه فلزی بنام فلاسک قرار می گیرد. گچ مرطوب داخل سیلندر اطراف شکل موم ریخته می شود. بعد از سفت شدن گچ ، استوانه حاوی الگوی موم و گچ در کوره قرار می گیرد و تا زمانی که موم کاملاً بخار شود گرم می شود. بعد از سوختن کامل موم (واکس زدایی) ، فلاسک را از اجاق برداشته و فلز مذاب (معمولاً فولاد آلیاژی ، فولاد ضد زنگ ، برنج ... و غیره) را در حفره باقی مانده از موم می ریزند. وقتی فلز خنک و جامد شد ، گچ بریده شده و ریخته گری فلز آشکار می شود.
ریخته گری برای ایجاد اشیا sculpt مجسمه ای یا اشکال مهندسی با هندسه پیچیده در فلز بسیار مفید است. قطعات ریخته گری از نظر ظاهری منحصر به فرد ، کاملاً متفاوت از قطعات ماشین کاری شده هستند. برخی از اشکال که ساخت آنها دشوار است با سهولت بیشتری ریخته می شوند. همچنین برای اکثر اشکال ضایعات مواد کمتری وجود دارد ، زیرا بر خلاف ماشینکاری ، ریخته گری فرایند کم کننده نیست. با این حال ، دقت قابل دستیابی از طریق ریخته گری به خوبی ماشینکاری نیست.
چه زمانی باید ریخته گری سرمایه گذاری و چه زمانی ریخته گری را انتخاب کنید؟
یک مزیت بزرگ ریخته گری سرمایه گذاری این است که می تواند باعث کاهش سطح الگو شود ، در حالی که ریخته گری ماسه اجازه نمی دهد. که درریخته گری شن و ماسه، الگوی پس از بسته بندی باید از شن و ماسه بیرون کشیده شود ، در حالی که در ریخته گری سرمایه گذاری ، الگو با گرما بخار می شود. ریخته گری های توخالی و بخشهای نازک تر نیز می توانند با ریخته گری سرمایه گذاری به راحتی انجام شوند و به طور کلی یک سطح بهتر به دست می آید. از طرف دیگر ، ریخته گری سرمایه گذاری فرآیند بسیار به موقع و گران تری است و می تواند موفقیت کمتری نسبت به ریخته گری شن و ماسه داشته باشد ، زیرا مراحل بیشتری در این روند وجود دارد و فرصت های بیشتری برای اشتباه پیش آمدن موارد وجود دارد.
زمان ارسال: 18-20-20 دسامبر