سه فرآیند اصلی ریخته گری

فرآیندهای ریخته‌گری مختلفی در طول زمان توسط ریخته‌گری‌ها و محققین ایجاد شده است که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند.ریخته گری فلزبرای برآوردن الزامات مهندسی و خدمات خاص. به طور کلی، با توجه به اینکه آیا قالب های ریخته گری قابل استفاده مجدد هستند یا خیر، فرآیندهای ریخته گری را می توان به ریخته گری قالب مصرفی، ریخته گری قالب دائمی و ریخته گری قالب کامپوزیت تقسیم کرد. ریخته گری قالب مصرفی نیز می تواند به تقسیم بندی شودریخته گری شن و ماسه، ریخته گری قالب پوسته،ریخته گری سرمایه گذاریو ریخته گری فوم از دست رفته، در حالی که ریخته گری قالب دائمی عمدتاً ریخته گری گرانشی، ریخته گری تحت فشار پایین و ریخته گری فشار بالا را پوشش می دهد.

1. ریخته گری قالب مصرفی
قالب های مصرفی معمولاً از ماسه، گچ، سرامیک و مواد مشابه ساخته می شوند. به طور کلی با چسب های مختلف یا عوامل پیوند دهنده مخلوط می شود. یک قالب ماسه معمولی از 90 درصد ماسه، 7 درصد خاک رس و 3 درصد آب تشکیل شده است. این مواد نسوز هستند (در برابر دمای بالای فلز مذاب مقاوم هستند). پس از اینکه قالب ریخته گری جامد شد، قالب قابل مصرف در این فرآیندها شکسته می شود تا ریخته گری های فلزی نهایی حذف شوند.

2. ریخته گری قالب دائمی
قالب های دائمی عمدتاً از فلزاتی ساخته شده اند که در دماهای بالا استحکام خود را حفظ می کنند. آنها به طور مکرر استفاده می شوند. به گونه ای طراحی شده است که قطعات ریخته گری فلز به راحتی برداشته شده و قالب می تواند دوباره استفاده شود. ریخته گری قالب دائمی از رسانای گرمایی بهتری نسبت به قالب های غیرفلزی قابل انبساط استفاده می کند. از این رو، ریخته‌گری انجماد در معرض نرخ بالاتری از خنک‌سازی قرار می‌گیرد که بر ریزساختار و اندازه دانه تأثیر می‌گذارد.

3. ریخته گری قالب کامپوزیت
قالب های کامپوزیت از دو یا چند ماده مختلف (مانند ماسه، گرافیت و فلز) ساخته می شوند که مزایای هر ماده را با هم ترکیب می کنند. قالب‌های کامپوزیت دارای یک بخش دائمی و قابل مصرف هستند و در فرآیندهای ریخته‌گری مختلف برای بهبود استحکام قالب، کنترل سرعت خنک‌سازی و بهینه‌سازی اقتصاد کلی فرآیند ریخته‌گری استفاده می‌شوند.