چدن داکتیل یک ماده واحد نیست، بلکه بخشی از گروهی از مواد است که می توان از طریق کنترل ریزساختار، طیف وسیعی از خواص را تولید کرد. مشخصه اصلی این گروه از مواد، شکل گرافیت است. در چدن های داکتیل، گرافیت مانند آهن خاکستری به صورت گره ای است نه پولکی. شکل تیز تکه های گرافیت باعث ایجاد نقاط تمرکز تنش در ماتریس فلزی و شکل گرد گره ها کمتر می شود، بنابراین از ایجاد ترک جلوگیری می کند و شکل پذیری افزایش یافته ای را ایجاد می کند که نام آلیاژ را به خود می دهد. تشکیل گره‌ها با افزودن عناصر گره‌زا، معمولاً منیزیم (توجه داشته باشید که منیزیم در دمای 1100 درجه سانتی‌گراد می‌جوشد و آهن در دمای 1500 درجه سانتی‌گراد ذوب می‌شود) و در حال حاضر کمتر سریم (معمولاً به شکل میشمتال) ایجاد می‌شود. از تلوریم نیز استفاده شده است. ایتریوم، اغلب جزئی از فلز Misch، نیز به عنوان یک گره ساز احتمالی مورد مطالعه قرار گرفته است.
