اگر یک کارخانه ریخته گری فلز، آلیاژ مبتنی بر نیکل را با فرآیند ریخته گری سرمایه گذاری موم گمشده (نوعی ریخته گری دقیق) ریخته گری کند، آنگاه ریخته گری آلیاژ نیکل به دست می آید. آلیاژ مبتنی بر نیکل نوعی آلیاژ بالا با نیکل به عنوان ماتریس (به طور کلی بیشتر از 50٪) و مس، مولیبدن، کروم و سایر عناصر به عنوان عناصر آلیاژی است. عناصر آلیاژی اصلی آلیاژهای مبتنی بر نیکل عبارتند از کروم، تنگستن، مولیبدن، کبالت، آلومینیوم، تیتانیوم، بور، زیرکونیوم و غیره. در میان آنها، کروم، آل و غیره عمدتاً اثر ضد اکسیداسیون دارند و عناصر دیگر دارای تقویت محلول جامد، تقویت بارش و تقویت مرز دانه هستند. آلیاژهای مبتنی بر نیکل عمدتاً ساختار آستنیتی دارند. در حالت محلول جامد و عملیات پیری، فازهای بین فلزی و کربنیتریدهای فلزی نیز بر روی ماتریس آستنیت و مرزهای دانه آلیاژ وجود دارد. آلیاژهای مبتنی بر نیکل دارای استحکام بالا و مقاومت در برابر اکسیداسیون خوب، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر دمای بالا در محدوده 650 تا 1000 درجه سانتیگراد هستند. آلیاژ مبتنی بر نیکل یک آلیاژ معمولی مقاوم در برابر درجه حرارت بالا است. آلیاژهای مبتنی بر نیکل با توجه به خواص اصلی خود به آلیاژهای مقاوم در برابر حرارت مبتنی بر نیکل، آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی مبتنی بر نیکل، آلیاژهای مقاوم در برابر سایش مبتنی بر نیکل، آلیاژهای دقیق مبتنی بر نیکل و آلیاژهای حافظه شکل مبتنی بر نیکل تقسیم می شوند. سوپرآلیاژهای مبتنی بر نیکل، سوپرآلیاژهای مبتنی بر آهن و سوپرآلیاژهای مبتنی بر نیکل در مجموع به عنوان آلیاژهای با دمای بالا نامیده می‌شوند. بنابراین، سوپرآلیاژهای مبتنی بر نیکل به عنوان آلیاژهای مبتنی بر نیکل نامیده می شوند. مواد سری سوپرآلیاژی مبتنی بر نیکل به طور گسترده در هوانوردی، هوا فضا، نفت، شیمیایی، انرژی هسته ای، متالورژی، دریایی، حفاظت از محیط زیست، ماشین آلات، الکترونیک و سایر زمینه ها استفاده می شود. درجه ها و روش های عملیات حرارتی انتخاب شده برای قطعات مکانیکی مختلف متفاوت خواهد بود.
